W branży przetwórczej coraz częściej uwagę przyciągają surowce pozyskiwane z organizmów, które ze względu na rozmaite, czasami problematyczne aspekty związane z dostępnością, przetwórstwem bądź zagospodarowaniem uzysku straciły w swoim czasie na atrakcyjności. Grupą takich organizmów w Polsce są raki słodkowodne. Obecnie w wodach Polski występują cztery gatunki raków: szlachetny (Astacus astacus), błotny (Astacus (Pontastacus) leptodactylus), pręgowaty (pręgowany) (Orconectes limosus) oraz sygnałowy (Pacifastacus lenisculus). Stale rosnące wymagania współczesnego konsumenta oraz nowoczesne rozwiązania technologiczne spowodowały, że organizmy te są uważane za potencjalne źródło surowców jadalnych i niejadalnych. Mięso raków charakteryzuje się małą zawartością tłuszczu (0,8-2,8%) i stosunkowo wysoką zawartością białka (18-20%). Jednakże ze względu na ograniczoną ilość mięsa (12-18%) poszukuje się sposobów ich skuteczniejszego wykorzystania. Dlatego też obecnie szuka się sposobów efektywnego zagospodarowania pancerzy raków jako źródła barwników (astaksantyna), biopolimerów (chitozan) bądź koncentratów białkowych, które produkuje się z oddzielonych fragmentów miękkich raka. Aby określić realne możliwości przemysłowego wykorzystania raków, należy zweryfikować potencjał surowcowy, rozważyć konieczność stosowania rozwiązań technologicznych umożliwiających łatwe odzyskanie surowca mięsnego oraz zagospodarowanie produktów ubocznych, a także przeprowadzić dogłębną analizę ekonomiczną.

More than ever, today processing industry seeks for new solutions to extract various products from diverse organisms, which due to numerous and problematic issues (constant availability, lack of technological solutions, handling and processing problems) were abandoned in the past. Within this group, species of freshwater crayfish play a substantial role, and in Poland four species from this group exist: noble crayfish (Astacus astacus), narrow-clawed crayfish (Astacus (Pontastacus) leptodactylus), spiny-cheek crayfish (Orconectes limosus) and signal crayfish (Pacifastacus lenisculus). Growing expectations of the contemporary customers and innovative technological solutions lead to situation in which crayfish are regarded as potential source of edible and inedible raw materials. Crayfish flesh has a low fat kontent (0.8-2.8%) and is relatively rich in protein (18-20%). However, due to low meat share (12-18%) science and industry initiatives quest for efficient methods to utilize by-products as, to a some extent, it was designed for processing of carapace (biopolymer chitosane, pigment astaxanthin) and protein concentrates produced from extracted soft parts of crayfish. In order to fully evaluate availability of crayfish raw material it is crucial to define year-round availability of crayfish, develop or redesign technological solutions to extract crayfish meat and process by-products, and what most important perform an economic analysis.