Artykuł jest poświęcony dekomunizacji proprialnych zasobów języka ukraińskiego oraz polszczyzny na terenie posttotalitarnej Europy Środkowej i Wschodniej w ostatnich latach transformacji. Autor analizuje przede wszystkim przykłady z nazewnictwa miejskiego: nazwy własne ulic, placów i tak dalej. Ten rodzaj nazw własnych wyraźnie bowiem odzwierciedla wpływy czynników natury ideologicznej. Zdaniem autora główną przyczyną ostatniej fali dekomunizacji w prawie Ukrainy oraz Polski są dramatyczne wydarzenia na południowym wschodzie Ukrainy z roku 2014, kiedy ujawnił się dyskurs dotyczący renowacji systemu totalitarnego, w tym odbudowy byłego Związku Radzieckiego.

The article is devoted to the decommunisation of the onymic systems of Ukraine and Poland in the context of similar processes in the Central and Eastern Europe from the fall of the Berlin Wall till the present days. First of all, the author analyses the urbonymic systems: names of streets, squares etc. This class of onyms is the most vulnerable to the ideological influences. According to the author, the final stage of the decommunisation of Ukrainian and Polish onomasticons was triggered after tragic events in the Eastern and Southern Ukraine started in 2014 which demonstrated the threat of the revitalization of the Soviet totalitarian regime and its satellite states.